Masaccio (1401 - 1427?)

Masaccio (1401-1427?), ο πρώτος μεγάλος ζωγράφος της ιταλικής Αναγέννησης, του οποίου οι καινοτομίες στη χρήση της επιστημονικής προοπτικής εγκαινίασαν τη μοντέρνα εποχή στη ζωγραφική.
Ο Masaccio, που ονομαζόταν Tommaso Cassai, γεννήθηκε στο San Giovanni Valdarno,κοντά στη Φλωρεντία,στις 21 Δεκεμβρίου 1401. Προσχώρησε στη συντεχνία των ζωγράφων στη Φλωρεντία το 1422. Η εξαίρετη προσωπική του τεχνοτροπία όφειλε λίγα σε άλλους ζωγράφους, εκτός ίσως από το μεγάλο δάσκαλο του 14ου αιώνα Giotto. Περισσότερο επηρεάστηκε από τον αρχιτέκτονα Brunelleschi και τον γλύπτη Donatello, που και οι δύο ήταν σύγχρονοί του στη Φλωρεντία.
Από τον Brunelleschi απέκτησε τη γνώση της μαθηματικής προοπτικής που ήταν κρίσιμη για την αναβίωση στο έργο του των αρχών της επιστημονικής προπτικής.
Από τον Donatello άντλησε τη γνώση της κλασικής τέχνης που τον απομάκρυνε από το Γοτθικό ρυθμό, που επικρατούσε εκείνη την εποχή. Εγκαινίασε μία νέα νατουραλιστική προσέγγιση στη ζωγραφική που ενδιαφερόταν λιγότερο για τις λεπτομέρειες και τη διακόσμηση από την απλότητα και την ενότητα, λιγότερο για επίπεδες επιφάνειες από την ψευδαίσθηση των τριών διαστάσεων.
Μαζί με τον Brunelleschi και τον Donatello, υπήρξε ο θεμελιωτής της Αναγέννησης.
΄Ολα τα έργα του έχουν θρησκευτικά θέματα.








Στο πρώιμο έργο του (1423-24) "Η Παναγία με το Θείο βρέφος και την Αγία ΄Αννα" φαίνεται η επίδραση του
Ντονατέλο στη ρεαλιστική υφή της σάρκας και στις στερεές στρογγυλεμένες φόρμες.
(Galleria delli Uffizi, Firenze)















Στη νωπογραφία "Τριάδα" παρατηρούμε πλήρη προοπτική για πρώτη φορά στην ιστορία της Δυτικής τέχνης.
(1425 - 28, Santa Maria Novella, Firenze)


























Σχέδιο της προοπτικής της "Τριάδας"










Η σειρά νωπογραφιών στην Cappella Brancacci στην Santa Maria del Carmine, στη Φλωρεντία, εικονογραφεί ακόμη μία από τις καινοτομίες του, τη χρήση του φωτός για να καθορίσει το ανθρώπινο σώμα και τις ενδυμασίες.
Σε αυτές τις νωπογραφίες δεν λούζει τις σκηνές με ένα ενιαίο φως, αλλά τις φωτίζει από μία μοναδική πηγή φωτός (το παράθυρο του παρεκκλησίου), δημιουργώντας ένα παιχνίδι φωτός - σκιάς (chiaroscuro) , δίνοντας έτσι μία φυσική, ρεαλιστική ποιότητα, άγνωστη στην τέχνη της εποχής του.
Σκηνές από τη ζωή του Αγίου Πέτρου


























































"Ο διωγμός από τον Παράδεισο"
Θεωρείται το αριστούργημα του Masaccio












Το έργο του Μαζάτσιο άσκησε μεγάλη επίδραση στη μεταγενέστερη φλωρεντινή τέχνη και περισσότερο στο έργο του Μιχαήλ ΄Αγγελου.
Θεωρείται από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες της Αναγέννησης. Στη σύντομη ζωή του προκάλεσε πραγματικήν επανάσταση στη ζωγραφική, καθώς ήταν ο πρώτος που απέδειξε, πως γνώριζε σε βάθος τη προοπτική κι είχε δυνατότητα να φιλοτεχνήσει πάνω σ' επίπεδη επιφάνεια, τρισδιάστατα έργα που αποδίδανε θαυμάσια τη πραγματικότητα. Η τεχνική του αντιπροσωπεύει έναν από τους θεμέλιους λίθους της Δυτικής ζωγραφικής, ως το 19ο αιώνα και τον αναβιβάζει σ' έναν από τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες όλων των εποχών.
Πέθανε στη Ρώμη το 1427 ή 1428.